aliness Berberine Sulphate 99% 400mg 60 kapsułek

Berberine Sulphate 99% 400 mg

 
60 kapsułek VEGE

 
Suplement diety

Wysoka zawartość berberyny potwierdzona metodą laboratoryjną HPLC

Standaryzacja na 99% berberyny

Składniki: Ekstrakt z korzenia berberysu (Berberis Aristata) standaryzowany na 99% siarczanu berberyny, otoczka kapsułki (substancja wiążąca: hydroksypropylometyloceluloza).

Zalecana porcja do spożycia w ciągu dnia niezbędna do uzyskania korzystnego działania: 1 kapsułka w trakcie posiłku.

Produkt nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety.
Zrównoważony sposób żywienia oraz zdrowy tryb życia są podstawą prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia.

Warunki przechowywania: Przechowywać w temperaturze pokojowej w sposób niedostępny dla małych dzieci. Chronić przed wilgocią.

Berberyna to złocistożółty alkaloid uzyskany z korzeni i łodyg Berbaris aristata lub bardziej znanego, jako berberys pospolity. Berberyna występuje również w innych roślinach, takich jak Hydratis candensis (Goldenseal), coptis chinensis (Coptis lub Golden Thread), Berberis aquifolium (winogrono Oregon). Te rośliny zawierające berberynę są stosowane w medycynie praktycznie we wszystkich tradycyjnych systemach medycznych, a ich historia zastosowania w medycynie ajurwedyjskiej i chińskiej sięga, co najmniej 3000 lat.

Berberyna, czwartorzędowy alkaloid, jest izolowana, jako jego chlorowodorek (HCL) lub sole siarczanowe. Bardziej popularną na rynku jest Berberine chlorowodorek (HCL) ze względu na cenę, ale co za tym idzie słabsze działanie. Berebrine siarczan jest mniej popularną formą (bardziej gorzką niż HCL). Zasadnicza różnica w dostępnych berberynach wynika ze sposobu wyizolowania substancji aktywnej z rośliny Berberis aristata.

Chlorowodorek berberyny i siarczan berberyny – która forma lepsza?

Obie formy berberyny wykazują taką samą aktywność jeśli chodzi o działanie związane z właściwościami głównej części cząsteczki, tj. berberyny, ponieważ w organizmie po rozpuszczeniu cząsteczka – zarówno siarczanu jak i chlorowodorku berberyny – dysocjuje na dwie niezależne od siebie części: berberynę – główny część związku wykazująca aktywność oraz chlorkowy lub siarczanowy.

Przewaga siarczanu nad postacią chlorowodorku polega jednak na tym, że w siarczanie berberyny, oprócz działania samej berberyny, odłączająca się od cząsteczki reszta siarczanowa może zostać włączona w reakcje II fazy detoksykacji (czyli sprzęgania lub biotransformacji) zachodzące w wątrobie. W wyniku reakcji sprzęgania ksenobiotyki (będące często toksycznymi związkami) są metabolizowane w wątrobie do mniej toksycznych form, poprzez przyłączenie do ich cząsteczki odpowiednich grup funkcyjnych występujących naturalnie w organizmie (wśród tych grup jest m.in. reszta kwasu siarkowego, czyli siarczan). Siarczan berberyny dostarcza więc dodatkowego "paliwa" do przebiegu procesu procesu detoksykacji. Jest to dodatkowe pozytywne działanie siarczanu berberyny, którego nie wykazuje związek w postaci chlorowodorku.