Rekomendowany sposób użycia: 1 porcję (saszetkę) zalać 0,25 l - 0,5 l wrzątku lub ciepłej wody. Można według uznania wzbogacić napój sokiem z cytryny.
O imbirze pisze w swoich dziełach wybitny lekarz grecki Dioscurides w I wieku naszej ery. W tym czasie przewożony był do Europy w postaci świeżych kłączy konserwowanych w syropie. Jego właściwości dostrzegali wielcy uczeni i medycy starożytności, m.in.: Galen i Pliniusz Starszy. Medyczna szkoła w Salerno, słynna już w X wieku, uważana przez niektórych za pierwszy uniwersytet, nauczała, że aby być szczęśliwym i długo żyć, należy spożywać imbir. Mówiono:
"Jedz imbir, a będziesz kochał i będziesz kochany jak w dniach swojej młodości"
Zawsze podkreślano niezwykłe walory smakowe imbiru. Był on jednym z pierwszych tzw. "korzeni Wschodu". Cesarze rzymscy znani z niezwykle wybrednego podniebienia kazali sobie podawać na stół świeży imbir, przywożony w glinianych doniczkach. Medycyna ludowa krajów Azji Wschodniej od wieków stosuje imbir jako naturalną przyprawę ułatwiającą trawienie, nadającą charakterystyczny ostry smak potrawom. Herbatka z imbiru doskonale rozgrzewa w zimowe długie wieczory.